Για λίγες παραστάσεις ακόμα, μέχρι 7 Μαΐου, συνεχίζεται το Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα με την Μελίνα Θεοχαρίδου, που μας παρακινεί να αναζητήσουμε όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα για τα οποία αξίζει κανείς να ζεί!
Έγραψαν για την παράσταση:
Δεν είναι (ακόμη ένας) μονόλογος. Κι όμως παίζεται από έναν και μόνο ηθοποιό. Ούτε είναι (ακόμη μία) διαδραστική παράσταση, έστω κι αν οι θεατές συμμετέχουν ενεργά. Όλοι κάτι διαβάζουν δυνατά. Κάποιος δανείζει το πανωφόρι του, κάποιος άλλος βγάζει τις κάλτσες του και άλλοι πέντε υποδύονται έναν κανονικό χαρακτήρα. Καλή ώρα, η υποφαινόμενη βρέθηκε να παίζει μια καθηγήτρια. Κι εδώ θα παραδεχτώ πως η χαρισματική Μελίνα Θεοχαρίδου έχει τον τρόπο της -ανυπόκριτη ευγένεια, απροσποίητη απλοχεριά, μια σεβαστή αμεσότητα;- ώστε να μην αρνηθείς το κάλεσμά της έστω κι αν είσαι ο τελευταίος θεατής που θα ήθελε να ανεβεί στη σκηνή. Είναι μια γλυκόπικρη εμπειρία η παρακολούθηση αυτής της παράστασης, μια συμμετοχική δράση ιδιαίτερης ευαισθησίας ικανή να φέρει νέο κοινό στο θέατρο.
Ιλειάνα Δημάδη, ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, 20.4.2017
(Δείτε ολόκληρη την κριτική εδώ.)
Η αποτελεσματική προσαρμογή από τους Ανδρεάδη-Ασπρούλη, με την ενσωμάτωση ελληνικών πολιτισμικών στοιχείων από το 1992 ως και το 2017, τα οποία «αφομοιώθηκαν» και ενώθηκαν καίρια με τη γραφή του Βρετανού Ντάνκαν Μακμίλαν, προσδίδουν στο κείμενο μία μοναδική ταυτότητα. [...] Η σκηνοθεσία της Ιόλης Ανδρεάδη διαθέτει μία σπάνια και αφοπλιστική λιτότητα, που καθιστά τη συγκεκριμένη παράσταση την πιο ώριμη και ουσιαστική, ίσως, σκηνοθετική της προσέγγιση. [...] Ο ιλιγγιώδης ρυθμός της παράστασης, σε συνδυασμό με την αμεσότητα που προσφέρει η ίδια η δομή του κειμένου επιστεγάζονται καίρια από την αξεγάδιαστη ερμηνεία της Μελίνας Θεοχαρίδου. Κάνοντας ορθή χρήση και όχι κατα-χρηση του διαδραστικού στοιχείου της παράστασης, η ηθοποιός περνά από την παιδική αφέλεια και την ασυγκράτητη αισιοδοξία στην ενοχική εσωστρέφεια με χαμαιλεοντική ικανότητα. Με εξαίρετο χειρισμό των μέσων της και κινησιολογική επιδεξιότητα, η Μελίνα Θεοχαρίδου χτίζει σταδιακά μια σχέση σπάνιας οικειότητας με το κοινό.
Λυδία Τρυγώνη, artic.gr, 17.4.2017
(Δείτε ολόκληρη την κριτική εδώ.)
Μπορείς να μπεις σε μια θεατρική σκηνή και να βιώσεις τόσο έντονα συναισθήματα (χαρά, λύπη, συγκίνηση, άγχος, αγωνία, ασφάλεια), να δακρύζεις ενώ γελάς με την καρδιά σου χωρίς να καταλάβεις πότε πέρασαν δύο ώρες; Χωρίς να θέλεις να τελειώσει όλο αυτό που ζεις; Μπορείς! Χρειάστηκε μόνο μια λίστα με όσα μας χαρίζει απλόχερα η ζωή και μια εξαιρετική ηθοποιός όπως η Μελίνα Θεοχαρίδου για να βιώσουμε μια από τις πιο όμορφες θεατρικές εμπειρίες της φετινής χρονιάς. [...] Ο γοργός ρυθμός του κειμένου, η εναλλαγή συναισθημάτων, το υπέροχο χιούμορ, η μεταδοτικότητα της Μελίνας Θεοχαρίδου απογειώνουν την παράσταση. [...] Δεν είμαι σίγουρος αν η παράσταση αυτή είναι ένας "ύμνος στη ζωή", όπως είδα να γράφεται. Κατά τη γνώμη μου είναι μια δυνατή θεατρική εμπειρία που διακινεί συναισθήματα και σκέψεις πάνω στη ζωή, στην αναζήτηση της ευτυχίας και το περιεχόμενό της, στα παιχνίδια του μυαλού. Γι' αυτό και είναι μια παράσταση που αξίζει να δει κανείς. Και να προσθέσει στη λίστα της Μελίνας άλλο ένα υπέροχο πράγμα που κάνουν τη ζωή αξιοβίωτη: οι όμορφες θεατρικές εμπειρίες!
Στάθης Γκότσης, kathemeragoneis.gr, 22.4.2017
(Δείτε ολόκληρη την κριτική εδώ.)
Βρεθήκαμε στην παράσταση: "Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα" στο Θέατρο του Nέου Κόσμου και περάσαμε υπέροχα! Αμεσότητα, γλαφυρότητα, δύο ώρες συνεχόμενης αγωνίας. Η παράσταση αυτή σου δίνει ένα μάθημα ζωής πάνω στην ανθρώπινη ευτυχία και αντίστροφα στην αποφυγή της δυστυχίας του. [...] Μία παράσταση-έκπληξη της φετινής χρονιάς που αν και ξεκίνησε προς το τέλος της θεατρικής χρονιάς μας επιφυλάσσει μία γεμάτη θεατρική εμπειρία που ευελπιστούμε και θέλουμε να δούμε και την επόμενη θεατρική χρονιά! [...] Μία πραγματικά μοναδική θεατρική εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε!
Αλεξία Βλάρα, Open Mind, 11.4.2017
(Δείτε ολόκληρη την κριτική εδώ.)
