Ο Αργύρης Ξάφης στο ThessTheater.gr
"Η Λαμπεντούζα είναι ένας βίαιος παράδεισος, ένας τόπος που η υποδοχή μετατράπηκε σε θάνατο. Οι απλοί άνθρωποι γίνανε ρημαγμένοι προάγγελοι μιας ακόμα πιο βίαιης αλλά κατ’ όνομα «δημοκρατικής» Ευρώπης. Μαζί με τα δικά μας νησιά. Τόπος ηρώων."
"Μου αρέσει η ομορφιά. Πάντα μου άρεσε. Η ομορφιά ενώνει και ανυψώνει. Δεν είναι για λίγους η ομορφιά. Έχουν δικαίωμα όλοι πάνω της. Για αυτό αγαπώ το θέατρο. Μοιράζει αδιάκριτα την ομορφιά."
(Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.)
Ο Αργύρης Ξάφης στο rejected.gr
"Ο κόσμος ερχόταν όλο το χειμώνα στο θέατρο του Νέου Κόσμου, να δει την "Λαμπεντούζα" με αγάπη. Τέλειωνε η παράσταση και το μόνο που άκουγες από το κοινό ήταν κινήσεις να προσπαθεί να βρει μαντήλια, να μαζέψει τα δάκρυά του. Μια διάχυτη συγκίνηση και ευλογημένη ησυχία υπήρχε. Ο τρόπος που διάλεξε ο συγγραφέας να μιλήσει σε αυτό το έργο με την γραφή του προσδίδει κάτι διαφορετικό, σε αυτό που λέμε πολιτικό. Το πόσο τον απασχολεί η διαπροσωπική δράση. Από άνθρωπο σε άνθρωπο. Είναι κάτι που το ξεχνάμε και όλα τα ανάγουμε σε πολιτικές ιδέες και "ομπρέλες", που αν κάτι δεν καλύπτεται από τη μία, ψάχνουμε την άλλη. Κι έτσι, λησμονούμε βασικά, ανθρώπινα χαρακτηριστικά, όπως είναι η τρυφερότητα, η ανθρωπιά, η φροντίδα, η προστασία, η φιλοξενία".
(Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.)
Ο Αργύρης Ξάφης και η Χαρά-Μάτα Γιαννάτου μιλούν για την Λαμπεντούζα στο MaxMag.gr
Χαρά-Μάτα Γιαννάτου: Οι δυο χαρακτήρες συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι δουλειές τους, τούς φέρνουν καθημερινά αντιμέτωπους με την αδικία και εν τέλει τους αφυπνίζουν. Τυχαίνει να έρθουν σε επαφή με ανθρώπους πιο αδικημένους από αυτούς, αλλά πολύ πιο ανοιχτόκαρδους και θετικούς. Οι ιστορίες τους περιγράφουν μια μεταστροφή από τον ρατσισμό, στην αποδοχή και αγάπη για τον συνάνθρωπο.
Αργύρης Ξάφης: Θα επαναλάβω σχεδόν εμμονικά την άποψή μου. Η διαφορετικότητα πρέπει να μας ενώνει! Όποτε οδηγεί στην σύγκρουση, η ανθρωπότητα χάνει ευκαιρία για να πάει παρακάτω και να εξελιχθεί.
(Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.)
Ο ηθοποιός Αργύρης Ξάφης μιλά για τη παράσταση «Λαμπεντούζα» στο Kulturosupa.gr
Εγώ σαν θεατής έχω απόλυτη ανάγκη πια, την ειλικρίνεια. Μου λείπει η απλότητα και η αμεσότητα, η καθαρότητα της αφήγησης. Μια παράσταση που θα με συγκινήσει, θα με ταρακουνήσει. Συμφωνημένα και με τρυφερότητα. Στην «Λαμπεντούζα», η αγκαλιά και τα δάκρυα του κόσμου, δείχνει ακριβώς την ύπαρξη τους.
(Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.)
Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στο rejected.gr
Η "Λαμπεντούζα" είναι κάθε κομμάτι γης που λειτουργεί συνοριακά σαν σανίδα σωτηρίας, για τους ανθρώπους, σε περιόδους πολέμων. Ένα κομμάτι έδαφος που πατάει ο ξένος. Ο ξένος που φέρνει μαζί του φόβο, ανασφάλειες κι ας μας ανανεώνει τον πολιτισμό. Κι ας μας τον εμπλουτίζει. Η πολυχρωμία του ανθρώπου είναι πάντα χρήσιμη.
(Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.)
